مقایسه روش سخنرانی و خود آموزی بر میزان آگاهی والدین کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور بر نحوه مراقبت از کودکان خود

چکیده: زمینه و هدف: تالاسمی از مهمترین بیماریهای ژنتیک است که مشکلات زیادی برای بیماران مبتلا ایجاد کرده است. با آموزش والدین می توان از بروز مشکلات جبران ناپذیر و عوارض خطرناک این بیماری پیشگیری و یا آنها را به حداقل رساند. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر روش سخنرانی و خود آموزی بر میزان آگاهی والدین کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور بر نحوه مراقبت از کودکان خود انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه مداخله ای والدین 90 نفر از بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور که به منظور گرفتن خدمات پزشکی به بیمارستان هاجر شهرکرد مراجعه نموده بودند بصورت نمونه گیری آسان انتخاب و بصورت تصادفی به سه گروه آموزش سخنرانی، خود آموزی و شاهد تقسیم شدند. در گروه آموزش سخنرانی چهار جلسه کلاس به مدت 30 دقیقه و در فاصله 3 هفته برای والدین برگزار شد. در گروه آموزش خود آموزی جزوه ای که حاوی همان مطالب در روش سخنرانی بود به زبان ساده در اختیار والدین قرارداده شد و در گروه شاهد هیچگونه مداخله ای انجام نشد. آگاهی والدین نسبت به بیماری در هر سه گروه، قبل و بعد از مداخله با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های t زوجی وضریب همبستگی اسپیرمن و آنالیز واریانس یکراهه استفاده شد. یافته ها: بین سه گروه از نظر میانگین سنی، جنس، مدرک تحصیلی، شغل، تعداد فرزندان مبتلا، سن کودک مبتلا و میزان آگاهی قبل از آموزش اختلاف معنی دار وجود نداشت. یافته ها نشان داد که میانگین میزان آگاهی به ترتیب قبل و پس از آموزش در گروه سخنرانی 73/4±53/10 و 14/4±5/16 (05/0p<) و در گروه خود آموزی 06/3±7/10 و 7/2±6/14 (05/0p<) بود. اختلاف معنی داری بین آموزش از طریق سخنرانی و خود آموزی وجود نداشت. پس از آموزش میزان آگاهی در گروه های سخنرانی و خود آموزی به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (05/0p<). نتیجه گیری: با توجه به نتایج، روش سخنرانی و یا خود آموزی اثرات مثبت و یکسانی در افزایش میزان آگاهی والدین نسبت به بیماری تالاسمی دارد. لذا توزیع جزوات آموزشی به ویژه در مناطق با شیوع بالای تالاسمی برای والدین توصیه می شود.